Mašina-proteza i mašinski spojevi

Uvod Grand Torino (2008) je film nastao u režiji Klinta Istvuda, koji ovde igra i glavnu ulogu, penzionisanog Fordovog radnika i učesnika Korejskog rata, Volta Kovalskog (Walt Kowalski). Kovalski je čovek autoritativnog tipa i teške naravi, često u lošim odnosima sa okolinom (sukob sa susedima, porodični problemi itd). Film počinje sahranom njegove žene. Kovalski živi u sredini koja je već godinama naseljena imigrantima. U pitanju su Hmongi, narod poreklom iz Vijetnama, koji su učestvovali na strani Amerikanaca u Vijetnamskom ratu i koji su, nakon poraza, masovno emigrirali u SAD. To je socijalni okvir koji prati glavnog junaka: Volta Kovalskog. U nastavku filma saznajemo da je njegovo naselje veoma nesigurno područje za život, većina belog stanovništva je napustila taj kraj, a na delu je i rat bandi (azijati su u sukobu sa latinoamerikancima i crncima). Tu otkrivamo jednu krajnje postfordističku situaciju, gde se socijalni život grada organizuje na nivou malih skupina međusobno supro

Postoji nekoliko tema kojima ćemo se baviti u ovom radu. Autore na koje ćemo referisati su sledeći: Piter Bogdanović , Sidni Polak , Bob Rafelson , Denis Huper , Džon Šlezinger , Alen DŽ. Pakula , Mihael Simino , Robert Altman , Džeri Šatcberg , Martin Skorseze , Miloš Forman , Roman Polanski , Frensis F. Kopola Džordž Lukas , Bob Fos , Karel Rejs , Stiven Spilberg. Tema marginalnog i neprilagođenog pojedinca je česta u ovim filmovima, bilo da se radi o bolesnoj i tragičnoj figuri (Ponoćni kauboj) ili o nestabilnoj i nesigurnoj osobi (Strašilo). U središtu ovih filmova jeste prijateljstvo koje nastaje spontano i slučajno, u toku zajedničkog potovanja (Strašilo), prilikom obavljanja zajedničkog posla (trgovina kokainom u filmu Goli u sedlu) ili preživljavanja u teškim materijalnim uslovima (Ponoćni kauboj). U pitanju su tragične figure koje nisu u stanju da se prilagode sredini, a koje u izvesnom smislu i sam sistem proizvodi, ostavljajući ih da preživljavaju u teškim materijalnim o

Krajem 1960-ih, formira se kinematografski izraz poznat pod nazivom novi Holivud. Šta zapravo predstavlja ovaj fenomen? Treba imati u vidu da novi Holivud nije samo jedan umetnički pravac savremene kinematografije, nego ova sintagma služi i tome da se označi izvesna transformacija Holivuda u domenu filmske produkcije. Zbog toga je neophodno čitaocu skrenuti pažnju na nekoliko suštinskih aspekata ovog problema. Najpre je potrebno videti o kakvoj se transformaciji ovde radi. O klasičnom Holivudu možemo da govorimo kao o periodu dominacije studijskog snimanja. Taj period traje od osnivanja Holivuda (početak XX veka i pojava nemog filma), do kraja 1960-ih godina, odnosno, do pojave novog Holivuda. U tom periodu Holivud je izgradio prepoznatljiv filmski izraz: filmovi se snimaju u skupim i renomiranim studijima, realizovani uz pomoć afirmisanih sineasta i čuvenih filmskih zvezda. Tada nastaju i poznata imena svetske kinematografije: Dejvid Grifit, Čarli Čaplin, Fric Lang, Džon Ford, Frank K

Nema sumnje da su Lukasovi Zvezdani ratovi (Star Wars) jedno od najveličanstvenijih ostvarenja u području naučne-fantastike u poslednjih pedeset godina. Reč je o serijalu koji je dugi niz godina očaravao svoju publiku, a koja se merila u milionima poklonika širom sveta. Odakle tolika popularnost Ratova zvezda? Na ovim strana ćemo pokušati ukazati na nekakve specifičnosti ovog serijala i njegovu povezanost sa društvenom situacijom toga doba. Iako se radnja serijala odvija u nekoj stranoj galaksiji i to nekoliko hiljada godina u budućnosti, aluzije na sadašnjost su više nego očigledne. Interesantno je, ali to nije nikakva novina kada su u pitanju franšize, da su Zvezdani ratovi snimani unazad, Prvi serijal je obuhvatio posledenje tri epizode, dok je drugi serijal – nastao nekih trideset godina nakon Nove nade (Star Wars: Episode IV - A New Hope 1977) – predstavljao prvi tri epizode. To je zapravo klasičan pristup velikih franšiza da se radnja prvog serijala projektuje u najdalju budućnos